Een baby

Gisteren is Sandra bevallen. Een meisje en het heet Tessa. Mariëlle en ik zijn al op bezoek geweest. San ligt nog in het ziekenhuis en mag w.s. zondag naar huis.
Ik weet al welke kaart ik ga opsturen :)

Niet schrikken!!

Een kaart! Gemaakt voor een vriendje van Tom die morgen zijn verjaardag viert. En dan kun je natuurlijk niet aankomen met een gekochte kaart. Vanmorgen dus maar even aan de slag gegaan. Dit papier is van Cosmo Cricket, circa 1935. Ik vind het echt kleuren voor jongens/mannen kaarten.

Jack is lekker thuis en het is een fijne gedachte dat hij maandag niet meer naar het revalidatie centrum hoeft. Ik kwam gisteren thuis van het werk en toen stond het eten al op. Het zijn  maar kleine dingen maar het is super om het niet allemaal alleen te hoeven doen. Hij heeft maandag middag een afspraak bij een lokale sportschool annex fysiotherapie praktijk. Waarschijnlijk 2x in de week kracht/conditie training.

I made a card! Tom has a party tomorrow and I had to make a card for his friend. I love this paper, is super for boy/masculine cards.

I'm so glad my husband is home again and that he won't have to go back to the rehabilitation centre on Monday. He will be going to a local gym for his excersize.

Gebruikte materialen/materials used:

Cardstock: Bazzill, Kraft, SU,
Designer paper: Cosmo Cricket, circa 1935

Stamps: Kars, Inque Boutique,
Ink: Momento, black, Ranger, tea dye
Button: stasch
Punch: SU, word window punch
Star die: Papertrey Ink.
Stapler: MM

Wat is het stil!

Op mijn blog dan. Ik heb niet zo veel te melden en als je weinig kaarten maakt heb je ook niet veel om te laten zien.
Het gaat goed met Jack nadat hij vorige week een dipje heeft gehad. Hij had last van zijn rechter bovenbeen spier, kon niet lopen of zitten zonder dat het heel zeer ging doen. Liggen kon wel maar daar schiet je niets mee op. Hij kwam eerder uit het revalidatie centrum naar huis omdat hij geen therapie kon volgen. Gelukkig gaat het sinds donderdag middag weer beter en is hij vandaag weer naar het revalidatie centrum vertrokken. EN, hij belde vandaag en dit wordt de laatste week!! HIEP HOI. Vanaf donderdag is hij weer gewoon lekker thuis. Hij gaat als het goed is een paar keer per week sporten in een sportschool. Hij mag ook zwemmen.

Isn't it quiet on my blog. I just haven't got much to tell and I'm not making lots of cards so I haven't got something to show.
But my husband is doing great. He is still going to a rehabilitation centre from Monday till Thursday but this is the last week. After this week he will be going to a special gym for more therapy.

Goed nieuws!!!

Jack is thuis! Ik kon hem vandaag ophalen in het ziekenhuis. Nu gaat hij donderdag naar het revalidatie centrum voor een in-take gesprek en wat therapie en komt hij 's middags weer thuis. Volgende week maandag moet hij dan echt daar beginnen en blijft hij er van maandag tot donderdag. Ik weet nog niet hoe lang hij daar heen moet maar het is super om hem nu thuis te hebben. Het gaat ook best wel goed met Jack. Nog wel snel moe maar dat is verklaarbaar. Hij moet nu echt weer condite op gaan bouwen.
Good news, my husband is home. I picked him up from the Hospital today. He still has to go to a rehabilitation centre and he will go there coming Thursday for his in-take and some therapy. And then on Monday he will go there again and stay till Thursday. We don't know yet for how many weeks he is to do this but it's wonderful to have him home. He is doing fine, still tired but that is normal. The therapy will be good for his condition.

Up-date Jack.

Wat is het menselijk lichaam toch wonderbaarlijk! De snelheid waarmee het zich kan herstellen. Gisteren liep Jack met ons mee naar de lift toen wij naar huis gingen. Met gipscorset en looprekje. Het looprekje omdat hij nog wat gammel op de benen staat. Puur conditioneel. En hij heeft een hele mooie taille met dat corset. Hij is al niet dik, is toch een paar kilo's verloren en als hij dan dat corset omheeft blijft er niets over. Ik ben helemaal jaloers. Als alles goed gaat mag hij komende woensdag naar een revalidatie centrum.

I'm totally amazed about the fact that my husband walked us to the elevator yesterday when we went home. It's only a week since the surgery. He wears his plaster corset and a walking frame, the walking frame because his is still a bit wobbly on his legs. He lost quite a bit of blood during the surgery and was in bed for almost 2 weeks prior to the surgery. But he has made remarkable progress.

Up-date Jack

Het gaat goed met Jack. Zondag ging het al een stuk beter met hem en maandag weer wat minder. Nu gaat het gelukkig de goede kant op. Hij heeft gisteren zijn gips corset gekregen en vandaag moest hij foto's van zijn rug laten maken. Daarbij moest hij staan. Dat is gelukt, weliswaar met rubberen benen maar dat is niet gek als je al 2 weken in bed ligt, een behoorlijk zware operatie hebt gehad en een Hb hebt van 4.8. Jack heeft tijdens de OK 3 1/2 liter bloed verloren, dat is qua volume wel aangevuld maar hij moet er zelf voor zorgen dat zijn Hb weer omhoog gaat. Ik ga maar een paar potten appelstroop halen!! Vanmiddag is één van zijn infusen verwijderd, hij heeft 1 pijnstiller per infuus minder, het insuline infuus is verwijderd, hij gaat nu zelf weer insuline spuiten. En zijn catherter is verwijderd, erg bevrijdend allemaal. Vanmiddag heeft hij nog naast bed gestaan met de fysiotherapeut. Morgen gaan ze een stukje proberen te lopen, met een looprekje. Het gaat allemaal wel snel, het is pas 5 dagen na OK maar het is wel fijn.

My husband is doing well. He is feeling much better, he has a plaster corset for when he comes out of bed. He had some X-rays of his back taken this morning and he had to get out of bed for that. He had somewhat wobbly legs but it went well. He is now on one pain medication by IV, he is eating well, so he doesn't get his Insulin by IV but he is injecting it himself again. He stood beside his bed this afternoon and that went well too, tomorrow he is going to take a little walk with the physiotherapist. He uses a walking frame for that. I hope his getting better will continue like this.

Up-date.

Ik ben gisteren bij Jack geweest. Hij lag al weer op zijn eigen kamer. Nog heel veel pijn en de wond zit op zijn rug en als je dan de hele tijd op je rug ligt doet dat dubbel zeer. Hij kon zich nog niet veel bewegen door de pijn en kon ook niet zelf op de zij draaien. Hij had al wel iets gegeten. Vanmorgen kreeg ik een sms'je, of ik al wakker was? Heb hem direct gebeld. Ik ben blij dat we zo weer contact kunnen hebben. Hij had niet geslapen, pijn had hij ook nog steeds maar hij klonk al wel iets beter. Hij had ook al een beschuitje op. Aan het eind van de week gaan ze foto's maken van zijn rug en krijgt hij een gips corset aangemeten. Tot die tijd krijgt hij fysiotherpie op bed.

Jack is still in a lot of pain and lying on your back with a wound on your back isn't easy. He still gets lots of painmedication by IV. He didn't sleep at all last night. He texted me this morning to see if I was awake. Means he feels a bit better. I called him to say goodmorning and he sounded a bit better too. He had even eaten something. They are going to X-ray his back at the end of the week and then they will also measure him for a plaster corset. Till then he'll get physiotherapy on bed.

Op naar het herstel.

Vandaag heeft Jack z'n operatie gehad. Ze zijn een paar uur bezig geweest. De specialisten zijn tevreden met hun werk. Jack ligt nu op de 24 uurs recovery maar gaat morgen waarschijnlijk al weer terug naar een gewone verpleegafdeling. Hij heeft nog wel veel pijn maar krijgt daar veel pijnstillers voor.

Today Jack had his surgery. It took some hours. The neuro and orthopedic surgeon are satisfied with their work. Jack is on a 24 hour recovery unit but will be transferred to a regular ward tomorrow. He is in a lot of pain but gets plenty of painrelief.

It giet oan.

Vind ik zo'n leuke uitdrukking. Komt nog uit de tijd dat wij in Friesland woonden. Zo'n prima jaren gehad, en ook nog een Elfsteden tocht meegemaakt.
Maar ja, daar gaat dit berichtje natuurlijk niet over. Maar over Jack z'n operatie. Die staat gepland voor komende vrijdag. Behoorlijk pittige operatie wordt het. Maar als er niet te veel complicaties zijn zijn de vooruitzichten redelijk goed. Even afwachten dus. Eerst de OK en dan het herstel.

Ik heb vorige week samen met mijn zus een kaart gemaakt voor Jack, zij is heel kreatief maar dan op een totaal ander vlak, zij schildert en leuk ook, maar van kaarten maken heeft zij geen kaas gegeten. Ik heb haar al de pleisters uit laten stanzen met de Cuttlebug en dat vond zij toch wel heel leuk.

My husband is going to have his surgery coming Friday. It's a big surgery with lots of people involved. His neurosurgeon is optimistic about the surgery so we should be too. 

I made this card for him last week together with my sister who had come around for tea. It's made with an old sizziz die and we had lots of fun making it.  



Berichtje.

Ik heb de laatste tijd niet zoveel geblogd hier. Ik volg nog wel blogs en pruts af en toe wat aan maar challenges heb ik even afgezworen tenzij ik er zin in heb. Dat komt omdat Jack ziek is. Hij heeft 2 tumoren in zijn wervelkolom. Dit weten we al sinds oktober maar er moesten nog veel scans gemaakt worden enz. We waren aan het wachten op een oproep voor OK en tot afgelopen vrijdag heeft hij ook nog gewerkt (op pure wilskracht) alleen de pijn die hij heeft is de laatste dagen ondragelijk geworden en gisteren heb ik hem naar het ziekenhuis gebracht. Hij ligt nu aan een morfine infuus en moet zoveel mogelijk plat blijven liggen om zo weinig mogelijk druk op de wervelkolom te hebben. Nu is het wachten op de neurochirurg die hem gaat opereren.

I haven't blogged a lot the last couple of months, I still craft a bit but not for challenges etc for a while. And that is because Jack, my husband is ill.
I took him to Hospital yesterday, he has 2 tumors in his vertebrea and needs an operation very soon.  We have know this since October but lots of scans were needed to get the whole picture, he even worked till last Friday (on pure willpower). But the pain got unbearable the last couple of days and now he has an Morphine IV which gives some relief. Now we have to wait for the neurosurgeon to give us a date for the operation.